Λίγα λόγια για τις ρατσιστικές επιθέσεις

Δευτέρα 6/5, σταθμός Αττικής:

 [ Ομάδα μαυροφορεμένων αντρών πλησιάζει νεαρό.

-Από πού είσαι;

-Αφγανιστάν. ]

Το να είσαι από το Αφγανιστάν, στον Άγιο Παντελεήμονα σημαίνει ότι οι νεοναζί σου σπάνε μπουκάλι μπύρας στο πρόσωπο και το γεμίζουν βαθειές χαρακιές. Τα 30 ράμματα στο πρόσωπο σου μια μέρα θα επουλωθούν, αλλά τα αναρίθμητα τραύματα της ψυχής σου θα μείνουν για πάντα, να σου θυμίζουν πόσο φιλόξενη χώρα είναι η Ελλάδα.

Θύμα: 14 χρονών παιδί (το περιστατικό )

Δευτέρα 13/5, σταθμός Αττικής:

[ 5 μαυροφορεμένοι άντρες πλησιάζουν νεαρό.

-Από πού είσαι;

-Συρία. ]

Το να είσαι απ’ τη Συρία και να κυκλοφορείς στον Άγιο Παντελεήμονα σημαίνει άγριες γροθιές στο σώμα σου.

Θύμα: 20 χρονών Σύρος πρόσφυγας (το περιστατικό)

Τρίτη 14/5, οδός Λεμεσού, πλατεία Αμερικής:

[ Ομάδα ατόμων μπαίνει σε κατάστημα μετανάστη σκορπίζοντας απειλές, τσαμπουκά και ύβρεις.

(“Μαύρε σκύλε να πας στη χώρα σου”). Τα ξημερώματα της Τρίτης η ομάδα τραμπούκων επανέρχεται πυρπολώντας το κατάστημα και προκαλώντας φθορές.]

Θύμα: 34 χρονών ιδιοκτήτης καταστήματος υπήκοος Καμερούν (το περιστατικό)

Οι ρατσιστικές επιθέσεις αποτελούν καθημερινότητα, επικροτούμενες από το ελληνικό κράτος. Τάγματα εφόδου που ανήκουν σε διάφορες φασιστικές φράξιες με μεγάλο πρωταγωνιστή το νεοναζιστικό κόμμα της Χρυσής Αυγής τρομοκρατούν, καίνε, χτυπούν απροκάλυπτα και μετατρέπουν την Αθήνα σε οχυρωμένη πόλη. Και όλα αυτά μέσα από θρασύδειλες τακτικές, αφού 20 επιτίθενται σε έναν και πάντα με την πλάτη της αστυνομίας.

Στραμμένοι όχι προς τους πραγματικούς εχθρούς, τους εξουσιαστές και τα αφεντικά τους, χαμένοι μέσα στη θολούρα της νεοναζιστικής προπαγάνδας δεν τα βάζουν με το κεφάλαιο (το οποίο είναι αυτό που στην ουσία γεννά το φασισμό και καρπώνεται τα οφέλη του), αφού στη βουλή ψηφίζουν όλα τα νομοσχέδια υπέρ των εφοπλιστών και βιομηχάνων, αλλά με τους πιο αδύναμους της βίαιης κοινωνικής πραγματικότητας που ζούμε, τους μετανάστες, τους οποίους είναι εύκολο να μισήσουν και να ποδοπατήσουν.

Κερδίζουν φαινομενικά έδαφος, έχοντας δίπλα τους τα σκυλιά του κράτους, την αστυνομία. Οι μετανάστες είναι αναγκασμένοι να κυκλοφορούν σε ομάδες, απειλούμενοι καθημερινά από ντόπιους φασίστες, αλλά και από ρουφιάνους συμπατριώτες τους. Οι νενοναζί συμμορίες στρατολογούν άτομα νεαρής ηλικίας, τα οποία ντοπάρουν με άρρωστο εθνικισμό, μισαλλοδοξία, φυλετικό ρατσισμό και τα χρησιμοποιούν τελικά ως μπροστάρηδες της βίας και των άγριων επιθέσεων.Γεννημένοι μέσα στον καπιταλισμό, καλοθρεμένοι με εθνική υπερηφάνια, αντλούν, παίρνοντας μέρος στις επιθέσεις αυτές, τον ανδρισμό που τους λείπει και την υπερηφάνια (για τα επιτεύγματα που δεν έχουν καταφέρει). Τους δίνεται η δυνατότητα να νιώθουν δυνατοί επιβαλλόμενοι σε άλλους.

Επενδύουν στην ηλιθιότητα και την ψυχολογία της μάζας των νεαρών, που κάνουν τη βρώμικη δουλειά, την ώρα που οι φασιστοαρχηγοί κρύβονται στα γύρω μαγαζιά. Οι χρυσαυγίτες «μαγαζάτορες-μαφιόζοι» τα έχουν καλά με τους αλλοδαπούς μαφιόζους, αφού εκεί κάνουν τις «κότες» και φυσικά εξυπηρετούν τους σκοπούς τους, όπως η πορνεία και τα ναρκωτικά. Τα θρασύδειλα καθάρματα δε διστάζουν να χτυπήσουν πρόσφυγες πολέμου, ακόμα και παιδιά, που πέφτουν θύματα του τυφλού μίσους με το οποίο τους έχουν ποτίσει. Αυτοί που έχουν βιώσει από τη γέννα τους πολέμους, βία, φτώχεια και ήρθαν προσδοκώντας σε μια ελπίδα για καλύτερη ζωή, διαφυγή και εύρεση εργασίας στην Ευρώπη, μένουν εγκλωβισμένοι σε αυτό το κομμάτι του πλανήτη, το οποίο τους μοιράζει χαρακιές και γροθιές στο πρόσωπο. Αυτοί που στην καθημερινή τους επιστροφή στο σπίτι και στο χώρο της δουλειάς τους δέχονται δολοφονικές επιθέσεις και κανείς δεν είναι εκεί για να τους προστατέυσει.

Στην τσιμεντούπολη που κατοικούμε τα αιματηρά συμβάντα αφήνουν πολλούς ασυγκίνητους. Η κοινωνία στο γύψο παρακολουθεί παγωμένη τη φρίκη να εκτυλίσσεται καθημερινά γύρω της, ανήμπορη να σηκώσει τη φωνή της. Ας τελειώνουμε όμως πια με τις αυταπάτες. Ο Μάνος Χατζιδάκις εύστοχα είχε πει: Όποιος δεν αναγνωρίζει το πρόσωπο του τέρατος πάει να πει ότι του μοιάζει. Δεν υπάρχει πια “δεν ήξερα”, “δεν έμαθα”, “νόμιζα ότι”. Το εθνικιστικό προσωπείο των νεοναζί πέφτει κάθε μέρα και κάθε ώρα σε κάθε γωνιά των γειτονιών μας. Σε αυτές όμως για κακή τους τύχη ζούμε και όλοι εμείς, που θα μας βρουν μπροστά τους, με όποιο τρόπο μπορούμε. Το μυαλό και η καρδιά μας ελπίζουν στην οικοδόμηση μιας ανθρώπινης κοινωνίας και μας δίνουν τη δύναμη να τσακίσουμε τα φαντάσματα των ναζί που ξύπνησαν και ήρθαν να εισβάλλουν πάλι στις ζωές μας.

Η ζωή των μεταναστών στη χώρα αυτή είναι μια διαρκής πάλη με το θάνατο. Από τη ματωμένη Μανωλάδα, το φράχτη του Έβρου, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης στην Κομοτηνή, την Κόρινθο, την Αμυγδαλέζα μέχρι τη γειτονιά μας, τις πλατείες που περπατάμε καθημερινά στον Άγιο Παντελεήμονα και στην πλατεία Αττικής. Να κοιτάξουμε επιτέλους κατάματα τα τάγματα εφόδου των νεοναζί, τους μπάτσους υποστηρικτές τους, τις φασιστικές ψευτο-επιτροπές κατοίκων, να τους αντιμετωπίσουμε κατά πρόσωπο.

Πολεμώντας τον ίδιο μας το φόβο, αντιμέτωποι με κάθε λογής κρατικά και παρακρατικά καθάρματα, δε θα τους περάσει. Θα εισπράξουν την οργή μας.

Αναδημοσίευση απο το blog κατοίκων του Α. Παντελεήμονα